Bərk mühitin xüsusiyyətləri (duz, aerozol və tozlar) müəyyənləşib.
Heftelik.az-ın məlumatına görə, bu, “İnşaat konstruksiyalarının korroziyadan mühafizəsi. Layihələndirmə normaları”nda əksini tapıb.
Bərk mühitin xüsusiyyətləri (duz, aerozol və tozlar)
Bərk mühitin suda həll olunması və onların hiqroskopikliyi | Daha çox təsadüf edilən duz, aerozol və tozlar |
Az həll olunan | Maqnezium, kalsium, barium, qurğuşunun silikatları, fosfatları (ikincili və üçüncüli) və karbonatları; qurğuşun, barium sulfatları; xrom, dəmir, alüminium, silisium oksidləri və hidroksidləri, |
Yaxşı həll olunan, az hiqroskopik | Natrium, kaliumlar, ammonium xloridləri və sulfatları; kalium, barium, qurğuşun, maqnezium nitratları; qələvi metalların karbonatları |
Yaxşı həll olunan, hiqroskopik | Kalsium, maqnezium, alüminium, sink, dəmir, xloridləri; manqan, sink, dəmir, maqnezium sulfatları; natrium, kalium, ammonium nitratları və nitritləri; bütün ilkin fosfatlar; natriumun ikincili fosfatları (disodium fosfat); natrium, kalium oksidləri və hidroksidləri |
Qeyd. Az həll olunan duzlara 2 q/l-dən az, yaxşı həll olunanlara isə – 2 q/l-dən çox həll olma qabiliyyətli duzlar aid edilir. Az hiqroskopikliyə 20° C temperaturda 60% və daha yuxarı, hiqroskopikliyə isə – 60%-dən az tarazlıq nisbi nəmliyə malik duzlar aiddir. |